In een vorige blog schreef ik dat ik bij het ggz in therapie ben om mijn eetstoornis/overgewicht aan te pakken. Ik zit nu in de pré therapie groep en hier krijg ik opdrachten van mee om me meer bewust te worden van mezelf en mijn eetstoornis.
De laatste opdracht die ik heb gekregen was om een vijanden brief te schrijven. Gericht aan mezelf en aan mijn eetstoornis. De opdracht hiervoor was om een vriendenbrief te schrijven en dat ging me gemakkelijk af. Ik dacht dat de vijanden brief ook appeltje eitje zou zijn. Dit viel tegen. Toch ben ik super blij en trots op mijn brief. Ik wil hem graag met jullie delen.
Beste eetstoornis ,
Ik moet je een brief schrijven maar ik merk dat ik er moeite mee heb. De vorige brief was appeltje – eitje maar deze brief is anders.
Ik wil je haten maar ik kan het niet. De eetstoornis ben ik en ik wil en kan mezelf niet meer haten. Lief en leuk vind ik je ook niet. Maar haten doe ik je gewoon niet.
In plaats van in haat te denken wil ik leren om weer 100% van mezelf te houden. Ik wil denken in dankbaarheid. Ik wil handelen vanuit (zelf)liefde en daarom wil ik je juist bedanken. Bedanken voor alles wat je voor me hebt gedaan.
Ik handel niet vanuit haar. Er was een tijd waarin ik dacht dat ik je nodig had. We hebben van alles meegemaakt samen en ik geloof erin dat alles gebeurd met een reden. Zo dus ook de band die ik met jou heb.
Ik kan zeggen dat ik je haat, dat ik je niet nodig had. Ik kan zeggen dat je verschrikkelijk bent. Een misbaksel, een nietsnut. Maar niks daarvan is waar.
Je was een fout. Een imperfectie. Toch waardeer ik je. Ik heb dingen van je geleerd. Je hebt me inzichten gegeven die ik zonder jou wellicht nooit had gekregen. Door jou heb ik beseft dat ik beter voor mezelf moet zorgen.
Nogmaals, ik kan geen haat of vijanden brief aan je schrijven. Je bent mijn vijand niet. Je bent die vriend die niet meer in mijn leven past. Wij beide komen, voor mijn gevoel, niet vooruit in ons persoonlijke proces door vijandelijk naar elkaar te doen. Er is al genoeg haat op de wereld. Daarom kies ik ervoor om vanuit liefde naar je te kijken. Ik kies ervoor om jou, mijn eetstoornis , en dus ook mezelf niet te haten.
Lieve ik, je hebt niet altijd de beste keuzes gemaakt maar haat jezelf daar nooit om. Knoop dat goed in je oren en vergeet dat nooit.
Van mij, voor mij.
Audrey schrijft 