Ik ben een boek

Op 20 oktober 2018 was ik een boek. Een levend boek. Ik vertelde mijn verhaal als tienermoeder aan mensen die mij wilden lenen. Dit klinkt nu een beetje gek.. maar ik ga je alles uitleggen!

Een tijdje terug werd ik benaderd door Yvonne. Ze kende mij via een oude collega en vriendin van mijn moeder. Ze vroeg of ik mee wilde doen aan de mensenbieb. Of ik een levend boek wilde zijn. Ik wist in eerste instantie niet zo goed wat er bedoeld werd. Toch stemde ik meteen in. Alles wat ik kan doen om mijn verhaal te vertellen, grijp ik aan. Ik vind het zo mooi om te doen!

Misschien heb je op één van mijn social media al een filmpje voorbij zien komen. Ik had er super veel zin in. Afgelopen zaterdag was het dan zo ver. De mensenbieb in Uden. Met een beetje gezonde spanning en een ton vol enthousiasme ging ik er samen met mijn moeder naartoe.

Het idee achter de mensenbieb is om mensen , die afwijken van de “norm”, een gesprek te laten voeren met anderen. Je hebt ‘één op één’ gesprekken en vertelt op deze manier je verhaal. Jij bent het boek en de ander is de lezer. Op deze manier voer je gesprekken met vreemde mensen die je anders nooit zou voeren. Je neemt vooroordelen weg en geeft ( in tegenstelling tot een écht boek) antwoord terug wanneer de lezer een vraag heeft.

Ik heb vier gesprekken van een halfuur gehad en het enige wat ik kan zeggen is : Wow.. Wow wat was dit geweldig. Ik heb niet alleen mijn verhaal kunnen delen maar ik heb ook heel bijzondere mensen ontmoet. Niet alleen de organisatoren en vrijwilligers van de mensenbieb, maar ook de lezers zelf. Stuk voor stuk waren het hele bijzondere en lieve mensen. Ze hebben me (waarschijnlijk onbewust) zoveel terug gegeven. Complimenten en cadeautjes. Cadeautjes omdat ze zo puur en liefdevol waren.

Vermoeiend was het wel. Of beter gezegd , intensief. Je voert diepgaande gesprekken en je krijgt ook een hoop informatie terug. Om dit alles te verwerken , kost veel moeite. Voor mij tenminste. Ik ben een ‘mensen mens’ en ik wil alle mensen de aandacht geven die ze verdienen.. maar dit kost een hoop energie. Toch zou ik het zo weer doen. Ik hoop ook dat ik vaker gevraagd ga worden. Voor mij was dit een heel mooie en positieve gebeurtenis.

Ik kijk er met een trots en fijn gevoel op terug. Trots omdat ik mijn titel als tienermoeder gebruik in mijn voordeel. Ik probeer er van alles mee te doen. Anderen inspireren en / of helpen is heel erg belangrijk voor me. Ook ben ik trots omdat ik echt geweldige mensen heb ontmoet. Ik heb andere boeken beter leren kennen en hier ben ik blij mee. Ook dit zijn zo’n bijzondere mensen. Uniek op hun eigen manier.

Bijna iedereen heeft wel een verhaal te vertellen. Iedereen is uniek op zijn/haar eigen manier. Elk mens heeft vragen. Daarom is het idee van de mensenbieb in mijn ogen echt geweldig!

De werkelijkheid is niet altijd zoals de verhalen die je leest in boeken of de programma’s die je ziet op tv. Sommige mensen vergeten dat en leven met vooroordelen. En begrijp me niet verkeerd, bijna iedereen heeft vooroordelen! Dat maakt je geen slecht mens. Maar juist daarom is dit zo’n leuke manier om de echte of andere verhalen te horen.

“Stories are powerful because they transport us into other people’s worlds. But, in doing that, they change the way ourbrains work and potentially change our brain chemistry – and that’s what it means to be a sociale creature.”
Paul J. Zak