Complimenten geven. Ik vind het prachtig. Je kan iemand er zoveel zelfvertrouwen en energie mee geven. Het kost geen enkele moeite en het is gratis. Het zijn kleine cadeautjes die je een ander kan geven. Gewoon omdat het kan. Het is super simpel en iedereen kan het.
Complimenten geven
Complimenten krijgen daar in tegen, oh my .. wat vind ik dat moeilijk. Wanneer ik een compliment krijg ga ik ongemakkelijk naar de grond of het plafond staren en in mijn handen knijpen. Soms krijg ik zelfs een vuurrood gezicht en weet ik niet wat ik moet zeggen. Dat alles omdat iemand zegt dat ik bijvoorbeeld een goede moeder ben. Stom is dat. Complimenten geven is simpel, complimenten ontvangen een hele opgave.
Ik heb moeten leren, en soms heb ik er nog moeite mee, om complimenten te accepteren. Ik gaf eerst vaak als antwoord : dat hoef je niet te zeggen hoor (met een lach op mijn gezicht). Maar dat is helemaal geen leuke reactie voor degene die het compliment geeft. Ik heb moeten leren te zeggen : wat lief, dankjewel! Of : dankjewel, dat betekend heel erg veel voor me.
Ik verdien helemaal geen compliment
De reden dat ik het zo moeilijk vind om complimenten te accepteren is omdat ik een laag zelfbeeld had en soms nog steeds heb. Ik kan geloven dat iemand mij er leuk uit vind zien of vind dat ik iets goed heb gedaan. “Ik?! Heb ik iets goed gedaan? Weet je het zeker? Je bedoeld vast iemand anders!”. Dat waren de gedachten die ik altijd als eerste kreeg. Nu probeer ik dat niet meer te denken. Ik probeer het compliment te accepteren en in me op te nemen.
Complimenten zijn zo meningvol
Complimenten krijgen betekend super veel voor me. Ik vind het moeilijk maar dat maakt niet niet minder fijn. Ik krijg er zelfvertrouwen van en voel me beter. Daarom, ben ik er van overtuigd dat complimenten geven en krijgen iets belangrijks is. Ik vind dat je elke dag minimaal één compliment moet geven.
Soms , (we zouden het eigenlijk elke dag moeten doen) geven Anthony en ik elkaar minimaal drie complimenten over die dag. Dus ik vertel dan bijvoorbeeld hoe fijn ik het vond dat hij mee boodschappen ging doen of ik vertel dat ik trots op hem ben omdat hij mijn fiets heeft gemaakt. Zulke dingetjes, positieve dingen, zijn heel erg belangrijk. Het hoeft maar iets super kleins te zijn.
Het gesprek op de peuterspeelzaal
Ik had laatst een gesprek op de peuterspeelzaal van Aymee , daar zal binnenkort een blog over verschijnen. Tijdens dit gesprek kreeg ik meerdere complimenten en toen ik thuis kwam en er weer aan dacht begon ik te huilen. Ik huilde omdat ik zo blij was met de complimenten. Ze gaven me zo’n ongelofelijk fijn gevoel. JA, ik ben een goede moeder. Dit heb ik de rest van de dag herhaald in mijn hoofd. “Ik ben een goede moeder”. De juf van de groep heeft vast geen idee hoe belangrijk haar complimenten waren. Ze zijn doorgedrongen tot diep in mijn hart. Voor haar iets kleins, waar ze waarschijnlijk niet eens meer bij stilstaat en voor mij iets groots, waar ik super gelukkig mee ben.
Het zou verplicht moeten worden
Complimenten geven, het zou verplicht moeten worden. Natuurlijk moet je wel menen wat je zegt. Maar probeer het eens, geef jezelf én een ander elke dag een compliment. Vertel eens waarom je zo trots bent op een ander. Voel eens waarom je zo blij werd van jezelf. Neem de dingen niet voor lief. Zeg het wanneer je een onbekende tegen komt en vind dat ze een mooi shirt draagt. Zeg het gewoon eens. Ik denk dat het mooie momenten op kan leveren.
Daarom wil ik iedereen die het wil een compliment geven. Reageer onder mijn blog of onder aan dit bericht met je naam of wat dan ook en ik ga je een gemeend en oprecht compliment geven.
Ook wil ik je meteen bedanken voor het lezen van mijn blog. Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen. Bedankt dat je interesse toont in mijn blogs. Bedankt lief mens.
Als je iets goeds ziet, geef dan een compliment. Als je iets fouts ziet, bied dan je hulp aan