Wauw, wat ben ik toch een trots mens! Een ongelofelijk trotse moeder van Aymee. De stappen die ze in haar ontwikkeling maakt zijn geweldig om te zien.
Het maakt mij niet uit of ze zich houdt aan de “gemiddelde ontwikkeling”, ik kijk naar Aymee en ook álleen naar Aymee. Misschien loopt ze voor, misschien wel achter.. mij maakt het niet uit hoor!
Het is zo grappig hoe snel dingen kunnen veranderen. Een maand geleden kon Aymee zinnen van ongeveer twee tot drie woorden maken. Zinnen als “papa thuis” of “hmm mama eten”, “oma bij”. Dat soort dingen. Nu een maand verder is ze ineens een stuk beter te verstaan en maakt ze zinnen van vier woorden. “mama, ik ook eten”, “papa is bijna klaar” of “mama poepie aan het doen”.. Ja ook dat zegt ze als ik in de winkel sta en voel dat ik mijn ‘poepie’ echt niet meer in kan houden en dus eigenlijk stiekem een scheetje wil laten..
Een maand geleden was alles anders dan nu. Aymee maakt grote sprongen in haar leven en ik ben zo dankbaar dat ik dit elke dag mee mag maken. Ze wordt s’ morgens wakker en kan dan ineens van alles wat ze die dag ervoor nog niet kon. Ze probeert ook echt alles na te praten wat je zegt. Dat betekend dat we vanaf nu dus ook echt moet opletten met wat we zeggen, maar het levert ook zo’n grappige momenten op.
Tijdens het televisie kijken hoorde Aymee de woorden “tijdscapsule” en “eetfestijn”. (Voor de peppa pig kijkers zal dit vast bekend in de oren klinken). Ze hoort het en ze zegt het gewoon na.. zonder moeite: “mama , eet festijn”. “Huh, wat Aymee?” “Eetfestijn..”.
Zulke kleine dingen die eigenlijk ook zo groot zijn, zulke dingen maken mijn dag. Van die momenten dat je echt trots bent of in lachen uitbarst. Zo zei ze laatst ineens “hallo nienees” (chinees), Anthony en ik keken elkaar aan en kwamen niet meer bij van het lachen. Wanneer wij elkaar bellen zeggen we dat tegen elkaar, gewoon omdat we dat grappig vinden en Aymee dus schijnbaar ook.
“Eetfestijn” dat vind Aymee een leuk woord. Ik vind het geweldig schattig wanneer ze “appelboom” zegt, ook zo’n woord wat ze gewoon ineens kon zeggen.
Ik maak echt leuke dingen met Aymee mee. Gezegend ben ik om alles te mogen meemaken. Aymee kan mij, zoals niemand anders dat kan, aan het lachen maken. Ik ben zo blij met haar. Ze zegt de raarste woorden en is er dan zelf zo trots op, geweldig om te zien.
Aymee mijn kleine gekke nienees die op het eetfestijn een tijdscapsule in de appelboom vind.. I la joe.
Kleine toelichting, Aymee zag het klavertje drie aan mijn sleutelhanger maar had hier een ander woord voor. Ook heb ik er een klein handje aanzitten zoals je hoort.
Audrey schrijft 