Los laten is l(i)ef hebben

Loslaten.. dat is iets waar ik moeite mee heb. Loslaten in alle opzichten. Ik kan Aymee niet loslaten. Toen ik wist dat ik zwanger was gebeurde er van alles in mijn lichaam; ik voelde leven in mijn buik. Je voelt de liefde tussen jou en je kindje zo goed, je bouwt een hele bijzondere band op. Dat is geweldig maar ook supereng. Eng omdat je dit mooie gevoel en deze bijzondere band nooit meer kwijt wilt raken maar ook eng omdat je hartstikke kwetsbaar bent. De liefde die je voor je kindje voelt die kun je niet uitleggen, die zit zó diep.. Waarschijnlijk nog wel dieper dan de liefde voor bijvoorbeeld je vader of moeder. Je bent kwetsbaar omdat je je kindje tegen alles wil beschermen. Tegen deze boze wereld vol met woede en agressie, tegen pijn, tegen verdriet. Ze zeggen wel eens ‘ik zou een kogel voor je vangen’.. Nou, dat zou ik ook doen voor Aymee. Loslaten, ik heb daar zoveel moeite mee. Ik zie in alles gevaar.

Elke woensdagmiddag gaat Aymee naar haar oma, mijn schoonmoeder. In het begin had ik hier moeite mee. Niet omdat ik mijn schoonmoeder niet vertrouw, maar omdat ik Aymee dan een hele middag ‘los’ moest laten. Ik kan haar dan niet beschermen als er iets ergs gebeurt. Je moet er natuurlijk vanuit gaan dat er niks ergs gebeurt maar ik merk dat ik allerlei scenario’s in mijn hoofd had met wat er zou kúnnen gebeuren.. Het gaat er niet om waar Aymee naar toe gaat en met wie.. het gaat erom dat ík haar moet loslaten en dat vind ik afschuwelijk. Ik geef de controle dan uit handen.

Toch heb ik moeten leren om te vertrouwen op het leven. Ik ben er van overtuigd dat alles gebeurt met een reden. Je leert van alles wat je meemaakt. Ik heb moeten leren om Aymee los te laten. Hier heb ik nog steeds moeite mee, maar ik accepteer dat dit gewoon is wie ik ben als moeder. Een moeder die bezorgd is om haar kind. Een moeder die misschien wel iets té bezorgd is om haar kind.

Ik denk dat bijna alle moeders hier last van hebben: gevaar zien in de gekste dingen, bezorgd zijn en gek worden van jezelf omdat je allerlei dingen bedenkt in je hoofd die kunnen gebeuren. Grappig is dat eigenlijk, wij als moeders zijn zo verschillend maar toch ook zo hetzelfde. De liefde voor je kindje die is er gewoon, daar hoef je niks voor te doen. De angst krijg je er gratis en voor niks bij. Het is alleen aan jou wat je er mee doet. Angst is normaal en angst hoort bij het leven. Je moet alleen een balans vinden tussen realistische angst en angst die je jezelf aanpraat. Je moet ook de uitdagingen van het leven aan durven gaan. Neem af en toe een (klein) risico, laat je kindje gewoon lekker klimmen en klauteren bijvoorbeeld. Ik probeer gewoon lekker te genieten van Aymee als ze aan het klimmen is. Ik geniet ervan als ze alles wil onderzoeken en overal op wil klimmen. Natuurlijk is er een stemmetje in mijn hoofd dat zegt ‘pas op!! Dadelijk valt ze’. Maar er is een hardere stem die roept ‘laat haar lekker kind zijn!!’.

Nu is Aymee nog klein en zijn de angsten die ik voel natuurlijk heel anders dan als Aymee straks tien jaar is of zestien jaar. Eerlijk gezegd wil ik daar nu nog niet over na denken. Ik moet die balans blijven vinden en blijven vertrouwen op haar en het leven. Ik geloof erin dat je krijgt wat je verdient. Ik geloof er ook in dat Aymee een prachtig leven verdient. Door die gedachte wordt mijn angst al minder. Aymee kan lekker kind zijn zonder zich zorgen te maken.

Laat de gedachte los dat je niet los kan laten want dat kun je wel. Laat vooral de angsten los die niet realistisch zijn. Angst is een nutteloze emotie. Je hebt er echt niks aan. Ik stel mezelf altijd voor dat angst een klein deel is van mijn lichaam.. echt maar een klein gedeelte. Zodra ik angst voel zie ik dat kleine gedeelte voor me. Dat kleine gedeelte heeft nu mijn hele lichaam in haar macht. Ik voel de angst en kijk dan eerlijk of ik deze angst nu nodig heb. Het antwoord is vaak : nee. Nee, je hebt deze angst niet nodig. Ik stel me dan voor dat ik de angst weg stuur, ik heb jou niet nodig! Mijn lichaam vol met positieve gedachtes neemt het dan over. We overheersen de angst.

Aymee, ben gewoon lekker kind en maak je geen zorgen. Niets is leuker dan een kind zonder angst te zien. Ben kind en laat dát gevoel nooit los.