Hoe is het om moeder te zijn?
Ik krijg regelmatig de vraag hoe het is om moeder te zijn. Het is niet met woorden te beschrijven, vind ik. Moeder zijn, dat voel je. Je voelt zo ontzettend veel liefde. Ik wist niet dat je zoveel van iemand kon houden. Soms doet het pijn. Het doet pijn om zoveel van iemand te houden, want houden van gaat vaak gepaard met angst. Angst om die persoon kwijt te raken, angst om de ander pijn te zien lijden.. Toen Aymee was geboren was ik gelukkig, zo gelukkig had ik me nog nooit gevoeld.. maar ik was ook bang, superbang. Vanaf het moment dat ze in mijn armen lag, besefte ik dat ik haar nooit meer kwijt wil raken. Dat gevoel heb je ook als je zwanger bent hoor.. maar toch voelt het anders.
Het is leuk om moeder te zijn, wat ben ik trots als Aymee een stapje verder komt in haar ontwikkeling. Ik heb gehuild toen ze haar eerste woordje zei. Ik heb gehuild toen ze haar eerste stapje zette. Volgens mij heb ik zelfs gehuild toen ze haar eerste nacht doorsliep.. wat heb ik de afgelopen jaren veel gehuild! Tranen van trots, tranen van geluk, tranen van angst.
Wat ben ik blij als ik een papier met drie krasjes erop krijg van Aymee. ‘Attie’ zegt ze dan. Dat betekent ”alsjeblieft”. Wat ben ik blij als ze iets nazegt ‘goed zo schatje!!’ zeg ik dan vol trots. Wat ben ik gelukkig als ik ‘s morgens een zacht stemmetje hoor vanuit de andere kamer: ‘maaaaama, maaaama’. Dat is mijn wekker, mijn wekker die mij vertelt dat ze honger heeft. Wat ben ik verliefd wanneer Anthony en Aymee samen aan het spelen zijn. Verliefd op Anthony omdat hij een geweldige vader is en verliefd op Aymee omdat ze een fantastische dochter is.
Soms lig ik in een deuk om Aymee, wat kan ze mij laten lachen. Ze is zo eigenwijs en aanwezig. Wel op een goede manier hoor. Ze begint nu veel te praten, vaak snap ik er niks van ‘tata dada kajsihqwbhewbws’.. zo klinkt het een beetje voor mij. Geweldig vind ik dat! Het is zo leuk om te zien dat ze helemaal in haar eigen wereldje zit en hele verhalen met mij wil delen. Waarschijnlijk vertelt ze wat ze heeft gedroomd, of misschien vertelt ze wel hoeveel ze van mij houdt. Dat vertel ik haar namelijk wel de hele dag. ‘ Ik hou van jou Aymee’ ‘oh mama’ is dan het antwoord.
Ik smelt wanneer ze naast me op de bank komt zitten en me kusjes en knuffels geeft. Ik smelt wanneer ze wil dat ik een baby teken. ‘mama bibi’.. ze pakt dan snel een pen en panier en duwt deze in mijn gezicht..’ mama, mama, mama, bibi..bibi..bibi.. hier, hier hier!!’.
Elke ochtend als ik wakker word door mijn wekker en Aymee uit haar bedje ga halen ben ik de gelukkigste vrouw op de wereld. Ik mag weer een hele dag genieten van dit prachtige meisje. Elke avond als ik haar in bed ga leggen samen met Anthony ben ik nog steeds zo gelukkig. Soms is een dag met Aymee vermoeiend en zwaar. Soms is ze eigenwijs en luistert ze niet zo goed. Soms heb ik gewoon mijn dag niet (ik ben nog steeds een mens) en ben ik blij als ze op bed ligt. Na een paar liedjes gezongen te hebben, haar tandjes gepoetst te hebben en een flinke knuffel ben ik blij dat de dag voorbij is. Vaak ben ik hartstikke moe en ben ik blij dat ik even lekker met Anthony een film kan kijken. Moeder zijn is geweldig, maar het is vermoeiend.
Hoe is het om moeder te zijn? Het is chaos, het is angst, het is liefde, het is geluk, het is verdriet, het is mooi, het is pijnlijk, het is.. gewoon, gewoon.
Audrey schrijft 